quinta-feira, 15 de outubro de 2015

Nazim Hikmet - Eles são inimigos da esperança, meu amor

* Nazim Hikmet 

Eles são inimigos da esperança, meu amor,
são inimigos da água corrente,
da árvore que está frutificando,
da vida que está se desenvolvendo.
Porque a morte carimbou a testa deles:
– dentes apodrecendo, carne se deteriorando –,
vão ser destruídos e nunca mais voltarão.
E sem dúvida, meu amor, sem dúvida,
a liberdade caminhará livremente neste país lindo
com a sua melhor roupa:
o uniforme de operário...


 
Onlar ümidin dümanıdır, sevgilim,
akar suyun,
 meyve çaında aacın,
 serpilip gelien hayatın dümanı.
Çünkü ölüm vurdu damgasını alınlarına :
 — çürüyen di, dökülen et —,
 bir daha geri dönmemek üzre yıkılıp gidecekler.
Ve elbette ki, sevgilim, elbet,
dolaacaktır elini kolunu sallaya sallaya,
dolaacaktır en anlı elbisesiyle : içi tulumuyla
 bu güzelim memlekette hürriyet...
6 Aralık 1945
Onlar ümidin düşmanıdır, sevgilim,
akar suyun,
 meyve çağında ağacın,
 serpilip gelişen hayatın düşmanı.
Çünkü ölüm vurdu damgasını alınlarına :
 — çürüyen diş, dökülen et —,
 bir daha geri dönmemek üzre yıkılıp gidecekler.
Ve elbette ki, sevgilim, elbet,
dolaşacaktır elini kolunu sallaya sallaya,
dolaşacaktır en şanlı elbisesiyle : işçi tulumuyla
 bu güzelim memlekette hürriyet...


Marco Syrayama de Pinto e John Milton. Poemas a Piraye, de Nazim Hikmet Nazım
7

Sem comentários: