Nazim Hikmet - Eles são inimigos da esperança, meu amor

* Nazim Hikmet 

Eles são inimigos da esperança, meu amor,

são inimigos da água corrente,

da árvore que está frutificando,

da vida que está se desenvolvendo.

Porque a morte carimbou a testa deles:

– dentes apodrecendo, carne se deteriorando –,

vão ser destruídos e nunca mais voltarão.

E sem dúvida, meu amor, sem dúvida,

a liberdade caminhará livremente neste país lindo

com a sua melhor roupa:

o uniforme de operário...

 

Onlar ümidin dümanıdır, sevgilim,

akar suyun,

 meyve çaında aacın,

 serpilip gelien hayatın dümanı.

Çünkü ölüm vurdu damgasını alınlarına :

 — çürüyen di, dökülen et —,

 bir daha geri dönmemek üzre yıkılıp gidecekler.

Ve elbette ki, sevgilim, elbet,

dolaacaktır elini kolunu sallaya sallaya,

dolaacaktır en anlı elbisesiyle : içi tulumuyla

 bu güzelim memlekette hürriyet...

6 Aralık 1945

Onlar ümidin düşmanıdır, sevgilim,

akar suyun,

 meyve çağında ağacın,

 serpilip gelişen hayatın düşmanı.

Çünkü ölüm vurdu damgasını alınlarına :

 — çürüyen diş, dökülen et —,

 bir daha geri dönmemek üzre yıkılıp gidecekler.

Ve elbette ki, sevgilim, elbet,

dolaşacaktır elini kolunu sallaya sallaya,

dolaşacaktır en şanlı elbisesiyle : işçi tulumuyla

 bu güzelim memlekette hürriyet...

Marco Syrayama de Pinto e John Milton. Poemas a Piraye, de Nazim Hikmet Nazım

7